Strontium
Strontium is is een zilverwit aardalkalimetaal. Zoals alle aardalkalimetalen reageert strontium met water en zuurstof, maar heftiger dan magnesium en calcium. Strontiumverbindingen die niet in wateroplosbaar zijn, kunnen als gevolg van chemische reacties in water oplosbaar worden.
De in water oplosbare verbindingen zijn een groter gevaar voor de menselijke gezondheid dan onoplosbare verbindingen. Daarom kan de in wateroplosbare vorm het drinkwater verontreinigen. Gelukkig zijn de concentraties in het drinkwater doorgaans laag.
Mensen kunnen aan kleine hoeveelheden (radioactief) strontium blootgesteld worden door het inademen van lucht of stof, het eten van voedsel, het drinken van water of via contact met grond die strontium bevat. Mensen lopen de grootste kans om met strontium in contact te komen via het voedsel of het drinkwater. Voedsel die aanzienlijk hoge hoeveelheden strontium bevatten zijn granen, bladgroenten en melkproducten.
Voor de meeste mensen is de opname van strontium laag. De enige strontiumverbinding die, zelfs in kleine hoeveelheden, als een gevaar beschouwt wordt voor de menselijke gezondheid, is strontiumchromaat. Dit komt echter voornamelijk door het giftige chroom dat hierin zit. Het is bekend dat strontiumchromaat longkanker veroorzaakt, maar het risico op blootstelling is door verregaande veiligheidseisen en maatregelen zo klein, zodat het niet langer een belangrijk gezondheidsrisico is.
De opname van hoge concentraties strontium staat niet bekend als een groot gevaar voor de menselijke gezondheid. Er is één beschreven geval bekend van een allergische reactie tegen strontium is beschreven, maar sindsdien is zoiets niet meer beschreven. Voor kinderen kan de opname van een grote hoeveelheid strontium een gezondheidsgevaar zijn, omdat het problemen veroorzaakt met de botgroei. Strontiumzouten veroorzaken geen huiduitslag of dergelijke huidproblemen.
Wanneer de strontium opname zeer hoog is, kan dit de botontwikkeling verstoren. Maar dit gebeurt alleen als er sprake is van een opname in de orde van g/kg lichaamsgewicht. Het gehalte strontium in het voedsel en in het drinkwater is nooit hoog genoeg om deze effecten te veroorzaken.
Radioactief strontium is een veel groter gevaar voor de gezondheid dan stabiel strontium.
Wanneer de opname zeer hoog is, kan het longontsteking en een tekort aan zuurstof veroorzaken, en bij extreem hoge concentraties kan het zelfs kanker veroorzaken als een gevolg van beschadigingen aan het genetisch materiaal in cellen.